როგორ ვაჯობოთ საკუთარ თავს

რაც თავი მახსოვს ბავშვობაში სულ მაღალი, სუსტი და კაფანდარა გოგო ვიყავი, მამიდაჩემი მოფერებით “წრიპას” მეძახდა, მეგობრები “ყანჩას”, სიმაღლისა და ძალიან წვრილი ფეხების გამო, ჩემი სახლის ეზოდან კი დედაჩემის მუდამ განწირული ხმა ისმოდა : ჭამე, დაღეჭე, გადაყლაპე 🙂 და ასე გრძელდებოდა მანამ სანამ არ გავთხოვდი… მაშინ 17 წლის ვიყავი და 18 წლისას უკვე 2 დღის გოგო მყავდა, ჩემი გახარება და გაღიმება 🙂

ორსულობის პირველ თვეში 53 კგ ვიყავი, სამშობიაროში 72 კგ შევედი და იქედან 65 კგ გამოვედი… და დავრჩი ეს წონა წლების მანძილზე, მას შემდეგ რაც უნივერსიტეტი დავამთავრე და მუშაობა დავიწყე, დაიწყო ჩემი “მჯდომარე” ცხოვრებაც და წონამაც არ დააყოვნა, იმატა და იმატა… საშინელი დეპრესია დამეწყო, არ მომწონდა საკუთარი თავი, აღარ ვყიდულობდი ტანსაცმელს, არ ვიღებდი ფოტოებს, ნაცნობები მეკითხებოდნენ მეორე ბავშვს ხომ არ ელოდებიო, ეს სულ მაგიჟებდა, ვჭამდი და ვტიროდი, ვტიროდი და ვჭამდი…