Tag Archives: კულინარია

იტალიური არდადეგები

საზღვრების გახსნამ ევროპაში და იაფფასიანმა ბილეთებმა მრავალ ადამიანს მისცა შესაძლებლობა ბებერ და ლამაზ ევროპაში ემოგზაურა, ჰოდა ახლა მეც ჩავდექი მათ რიგებში 🙂  სად თუ არა იტალიაში?! არც კი განმიხილავს სხვა ქვეყანა, სადაც პირველად წავიდოდი , ძალიან რთული წელისა და მრავალი ფქსიქოლოგიური სიძნელეებისგან დაღლილი მივეშურები შორს ყოველდღიური რუტინისაგან, თუნდაც რამოდენიმე დღით… ჩემი ბეჯითი მუშაობით გამომუშავებული დანაზოგით, თითოეული თეთრი რომლითაც ეს პატარა მოგზაურობა დავიფინანსე ჩემი შრომის შედეგია, ყოველთვიურად გადადებული თანხის წყალობით, ჩემი ნამდვილად ჩვეულებრივი ხელფასიდან, ვინმეს ილუზია რომ არ შეექმნას რომ მდიდარი ვარ 🙂 შეგიძლიათ “დამაძახოთ”, იქნება და ამიხდეს 🙂 დამიჯერეთ, თუ რამოდენიმე ნივთით ნაკლებს იყიდით, იქნება ეს ტენდენციური ტანსაცმელები, ძვირადღირებული აქსესუარები თუ ზოგადად ნივთები რომლებიც გაქვთ მაგრამ მაინც არ გყოფნით, ან უბრალოდ აქტიური “შოპაჰოლიკი” ხართ, გააკეთეთ ჩემსავით, დაისახეთ მიზანი! იმუშავეთ საკუთარ თავზე! შეადგინეთ დანაზოგის გეგმა! თუ მოინდომებთ აუცილებლად გამოგივათ 🙂 მოკლედ ჩემს საყვარელ ყულაბაში ოცნების ასახდენად ყოველთვიურად გარკვეულ თანხას ვდებდი, მიუხედევად ყოველთვიურად გადასახდელი ვალდებულებებისა, ახალ წელს აღებული პრემია, 8 მარტსა და დაბადების დღეზე ნაჩუქარი თანხებიც იქ მოთავსდა… მოკლედ ასე ნელ–ნელა მოვაგროვე და მე თუ მკითხავთ ორმაგად ტკბილია! ამდენი წლის შემდეგ საკუთარ თავს ვჩუქნი ამ 7 დღეს, მჯერა დაუვიწყარი იქნება! შარშანდელი ამერიკა შეუცვლელად ძლიერი, დაუვიწყარი, მოკიაფე მოგონებაა და ვერაფერი შეეცილება ჩემს გონებაში, მაგრამ მაინც! ასევე შარშანდელი პატარა გერმანული სოფლის გარემო ისე ნათლად მომყვება, მგონი ყველა შემოდგომაზე “ედელვაისი” გულს გამითბობს! მაგრამ იტალია… იტალია…  ჩემი ბავშვობის ოცნება! ადრე ვწერდი როგორ მინდოდა ამ ქვეყანაში წასვლა, იტალიური ბოჰემის, საუბრის, ძველი ქალაქების, უგემრიელესი კულინარიისა და კულტურის საკუთარი თვალებით ნახვა … აქაა ჩემი ძველი პოსტი 🙂 არ მჯერა რომ ახდება სულ მალე! იტალიაში გადაღებულ ფილმზეც გიამბეთ და ჩემს ბიჭთან ერთად იქ წასვლის მომენტის მოლოდინზეც… მართალია ამ ქალაქში უამრავი სანახავი ადგილია მაგრამ რაღაცით ხომ უნდა დავიწყო?!

ჩემი მარშრუტი ძალიან გადატვირთულია : მილანი, ვენეცია, ფლორენცია და რომი! 1 კვირა ძალიან ცოტაა ვიცი მაგრამ ვცდი! ისე კი აუცილებლად დავბრუნდები ალბათ ტოსკანის მხარის ვრცლად , ბურანოს, კაპრისა და  მანაროლას სანახავად! ვიზეარის ჩიტმა იფრინოს ოღონდაც და რაღაცას მეც შევძლებ 🙂

შემწვარი მწვანე პომიდვრები

იმ ფილმზე უნდა მოგიყვეთ, რომელიც ამერიკელი მწერლის ფენი ფლეგის წიგნის მიხედვით გადაიღეს და ეჭვი არ მეპარება რომ წიგნი “შემწვარი მწვანე პომიდვრები” კიდევ უფრო კარგი იქნება ვიდრე ფილმი, მიუხედავად იმისა რომ მშვენიერი 120 წუთი გავატარე ერთ ჩვეულებრივ საღამოს, როგორც ამბობენ ფილმის სიუჟეტში მცირეოდენი ცვლილებები შეუტანიათ თუმცა რაა შეცვლილი ამას წაკითხვის შემდეგ ვნახავთ, იმედია ქართულადაც თარგმნიან ერთ დღეს…

მანამდე კი რას აღარ ნახავთ ამ ფილმში, ფემინისტური შეხედულებების სიმრავლეს, მეგობრობის კიდევ ერთ  მაგალითს, ძლიერ სიყვარულს, ცრემლებს  გასაჭირსა და ლხინში, ძალადობის მარწუხებს, კაცობრიობის ერთ–ერთ სამარცხვინო ლაქას – რასიზმს, ოჯახური კრიზისების დაძლევის გამუდმებულ მცდელობებს, უყურადღებობისაგან სასოწარკვეთfried-green-tomatoes-at-the-whistle-stop-cafeას, ზედმეტი კილოგრამებით გამოწვეულ ბრაზს, სიბერეს თეთრი ჭაღარა თმებით, უიმედობას რომელსაც ისევ იმედი ენაცვლება, სამზარეულოდან გამოყოლილ გემრიელ არომატებს, პატარა კაფეს ფანჯარასთან მიდგმული მაგიდებით, სადაც ყველა ერთმანეთს იცნობს, გულწრფელ ღიმილს, საიდუმლოს შენახვის წმინდა რიტუალს… ეს ყველაფერი ერთადაა მოქცეული საავადმყოფოში მყოფი მოხუცი ნინის მოყოლილ ისტორიაში, რომელსაც ეველინს უზიარებს… Continue reading

გემრიელი წიგნები

ჯერ კიდევ 2012 წელს გამოვიდა დიანა ანფიმიადის “პირადი კულინარია”, რომლის ძირითადი ნაწილი პოსტებად იწერებოდა ჟურნალ “შოკოლადში”, სულ ველოდი ხოლმე და წარმოიდგინეთ როგორ გამიხარდებოდა ერთად მოქცეული ყველა “გემრიელი” ამბავის გამოცემა… განწყობას წაკითხვამდე გვქიმნის ავტორი წიგნის ყდაზე მიწერილი სიტყვებით: “ეს არის წიგნი ცხოვრების რეცეპტების, ლექსებისა და სიყვარულის შესახებ და თუმცა არც ძალიან კარგი მწერალი ვარ და არც ძალიან კარგი კულინარი, იმედს ვიტოვებ რომ სწორედ შენ ხარ ჩემი მკითხველი, ის ვინც სრულყოფილებას კი არა, ბედნიერებას ეძებს”

IMG_20161205_212808.jpgკარგა ხანი გავიდა მაგრამ თუ თქვენ ჯერ კიდევ არ წაგიკითხავთ მინდა გითხრათ რომ უტკბესი სასუსნავი გელოდებათ, ბერძნული ფორთოხლებივით ხასხასა და არომატული ამბებით, ტკივილებით, სევდით, ოჯახური ისტორიებითა და რა თქმა უნდა საინტერესო რეცეპტებით!

დიანა დაგვპირდა გაგრძელება იქნებაო და  4 წლის შემდეგ კიდევ უფრო კარგი (ეს ჩემი სუბიექტური აზრით) “წინასწარმეტყველება მურაბით” გამოჩნდა წიგნის თაროებზე. გადაშლი თუ არა დაგეტაკება პირდაპირ გულზე “შიმშილი” მისი თანმდევი ტკივილით, მალევე “პრიანიკის” გულისამაჩუყებელი ამბავი შემოგხვდებათ, (ამ ნაწყვეტმა ძალიან ტკბილი მოგონება გამახსენა, მიწერია კიდეც ერთ–ერთ პოსტშითაფლაკვერები” )  შემდეგ კი ისეთ ამბებს მოაყოლებს სულიერად დაგანაყრებს, ვის და რას აღარ შეხვდებით აქ, მწერლები მზარეულები, მასწავლებელი, ოჯახის წევრები, საუზმეები, სადილები და ვახშმები, საინტერესო, ნაცნობი თუ უცნობი რეცეპტები, კიდევ უფრო საინტერესო ისტორიებით… რა გინდა სულო და გულო მეტი?! Continue reading

სანელებლები და ვნებები

კულინარია ხელოვნებაა… ამაში დიდი ხანია დავრწმუნდი, ჯერ კიდევ მაშინ როცა დედაჩემის ხელები ამქვეყნად ყველაზე გემრიელ და ლამაზ კერძებს ამზადებდა უშუქობის, გაჭირვების და შიმშილის დროებაში… ჩვენ დიდი ეზო გვაქვს და გვქონდა, ორად გაყოფილი – სახლის წინ და სახლის უკან…  წინ ლამაზი ბაღი არის, ხილითა და ყვავილებით სავსე, მწვანე ხასხასა გაზაფხულობით და ოქროსფერი, მწიფე ნაყოფებით დახუნძლული შემოდგომებზე… უკანა ეზო სოფლური ცხოვრების ყველა სიკეთით იყო სავსე , ბოსტანი მწვანილებით, ბოლოკებით, ყაბაყებით და მწვანე ხახვით სავსე, ბოსტნის შემდგომ ეზოში ქათმებით, პერიოდულად კი ბატებით და ახალდადებული თბილი კვერცხებით სავსე… კიდევ უფრო შორს საშობაოდ ნაზარდი ბურვაკი და ხბოს ლამაზი თვალები ჩანდნენ… სულ ბოლოს ნიგვზის, თუთისა და ტყემლის ხეები ჩამწკრივებულიყვნენ…  

11the-hundred-foot-journey

…და როცა დედა დაასრულებდა, მე დაახლოებით ასე ბედნიერი სახით მივართმევდი ხოლმე სხვებს 🙂

ყველაფერი ჯანსაღი, ყველაფერი ახალი, ყველაფერი ქორფა… გემრიელი კერძების მთავარი საიდუმლო დიდ სიყვარულთან ერთად ხომ ესაა… მე არასოდეს არ მიყვარდა ჭამა, არც სამზარეულოში ყოფნა მხიბლავდა, მაგრამ სურნელები მიყვარდა ყოველთვის და დედაჩემის გაკეთებული საჭმელების სურნელს ყოველთვის ათას სურნელში გამოვარჩევ… იმ დროს როცა ოჯახებში მრავალფეროვანი მენიუს ქონა  დიდი იშვიათობა გახლდათ, ჩვენთან მაინც გემოების ზეიმი იყო…
Continue reading

კვირა დღე

ხანდახან ძალიან მძაფრად ვგრძნობ კვირა დღეების ჯადოსნურობას… სიკეთეებით, ღიმილებითა და ჩახუტებებით სავსე კვირა დღე მქონდა, საყვარელ ადამიანებთან ერთად წვიმიანი, ცივი დღის გატარება, ყოველგვარი ნაცრისფერისა და უღიმღამო ემოციების გადავიწყება, ფორთოხლისა და ლიმნის არომატით გაჯერებული, საკუთარი ხელით მომზადებული კექსის დაგემოვნება მეზობლის მოხუფული, ზამთრისთვის შენახული კომპოტის თანხლებით, ძველი ამბების გახსენება, ახლის მოყოლა, ერთ ოთახში ჩვენი შვილების ჟრიამული და ანთებული თვალები, რა უნდა გინდოდეს ამაზე მეტი კვირა დღეს ადამიანს?! Continue reading

თითქმის იდეალური სიტკბოება

ძველ ფოტოებს ვათვალიერებდი და ისეთი მადის აღმძვრელი ტკბილეულის ფოტოები შემხვდა თქვენთვის რომ არ გამიზიარებია… ჰოდა ვზივარ ახლა სამსახურში და ვუყურებ ამ მტანჯველ ფოტოებს 🙂

ეს შვრიის პეჩენიები ნატეხი შოკოლადით ზამთრის ერთ სუსხიან საღამოს გამოვაცხვე, მე დიდად არ მომეწონა, გემრიელი კი იყო, მაგრამ  ფუმფულა გამოვიდა ანუ ფხვიერი არ იყო, მე კი ხრაშუნა ყოფილიყო მინდოდა…

DSC_0457

მიყვარს ნამცხვარი “იდეალი”, მოხარშული რძის არომატი სულ ჩემს პატარაობას მახსენებს, ალბათ გახსოვთ ადრე პატარა ნამცხვრები იყო, გირჩებს ეძახდნენ,  შუაგულში სულ მოხარშული რძე იყო, უგემრიელესი ფაფუკი და საყვარელი, აი იმას მაგონებს სულ იდეალის გემო… Continue reading